Forum GieKSiarzy

19januszek64

Polonia Bytom - polski klub piłkarski, założony w 1920 roku, występujący obecnie w rozgrywkach Orange Ekstraklasy.

Stadion [edytuj]
Nazwa: im. Edwarda Szymkowiaka
Adres: ul. Olimpijska 2
Rok budowy: 1929
Pojemność: 15000 (w tym 1600 niebiesko-czerwonych krzesełek, zainstalowanych w 2005 roku)
Oświetlenie: brak
Wymiary: 105m x 78m

Historia [edytuj]
Pierwszym prezesem został Edmund Grabianowski. Już w lutym 1920 roku miał miejsce pierwszy mecz Polonii Bytom z Pogonią Katowice. W następnych meczach Polonia Bytom rozegrała mecze z TS Poniatowski (wynik 1-4) oraz z Naprzodem Lipiny.Barw Polonii wówczas bronili: Badura II, Sosna, Kandziora, Winkler, Osadnik, Bambinek, Młynek, Pytlik, Szmatloch I, Szmatloch II, Badura I.[1] Pierwszym sukcesem piłkarzy Polonii Bytom był remis z drużyną "Royal Oxford", w której grali angielscy żołnierze stacjonujący na Śląsku w czasie plebiscytu. Pierwsze zwycięstwo Polonia Bytom odniosła w styczniu 1921 r. z drużyną "13" Sosnowiec (wynik 5-3). Z powodów politycznych po III powstaniu śląskim i podziale Górnego Śląska, w końcu 1922 Polonia Bytom została zlikwidowana przez Niemców. Działacze i zawodnicy w większości trafili do powstałego w 1926 roku Miechowickiego Klubu Sportowego.

Klub o tej samej nazwie założyli w Bytomiu uchodźcy ze Lwowa w maju 1945, nawiązując do tradycji i barw klubu Pogoń Lwów. 17 maja 1945 Polonia Bytom rozegrała po wojnie pierwszy mecz, w którym na wyjeździe wygrała 3-2 z Wartą Poznań.

Największym sukcesem drużyny było wywalczenie dwukrotnie tytułu Mistrza Polski w piłce nożnej (1954, 1962), a także Puchar Rappana (odpowiednik dzisiejszego Pucharu Intertoto) w roku 1964/65. W sezonie 1963/64 Polonia Bytom dotarła do finału rozgrywek Intertoto. Polonia Bytom zdobyła też Puchar Ameryki oraz trzykrotnie była finalistką Pucharu Polski, jednakże nigdy nie udało się zdobyć jej tego trofeum. Polonia Bytom zdołała też jako pierwszy polski klub awansować do II rundy (wtedy była to 1/8 finału) Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (PEMK) w sezonie 1962/63.

7 lipca 1997 z inicjatywy władz miasta i szefów Bytomskiej Spółki Węglowej doszło do połączenia sekcji piłkarskich Polonii i lokalnego rywala – Szombierek. Na bazie tych dwóch utytułowanych klubów miał powstać jeden silny. Niestety, wewnątrz władz nowego tworu szybko doszło do konfliktów i 30 listopada 1998 fuzja dobiegła końca. [2]

22 czerwca 2005 klub awansował do II ligi, po zwycięskich barażach ze Szczakowianką Jaworzno. W sezonie 2005/2005 Polonia utrzymała się na zapleczu ekstraklasy dzięki zwycięskim barażom z Unią Janikowo. W meczu wyjazdowym poloniści bezbramkowo zremisowali, a w meczu w Bytomiu wygrali 1:0, po golu Andrzeja Rybskiego. Warto wspomnieć, że mimo przegranych baraży Unia Janikowo i tak awansowała do II ligi, gdyż z powodu problemów finansowych z uczestnictwa w rozgrywkach drugoligowych zrezygnowała Kania Gostyń, która awansowała bezpośrednio.

Przed sezonem 2006/2007 trenerem klubu został Dariusz Fornalak. Celem klubu była walka o utrzymanie bez rozgrywania baraży. Początek sezonu nie zwiastował niczego szczególnego, dopiero po wyjazdowym zwycięstwie ze Stalą Stalowa Wola 5:0 coś w zespole ruszyło. Bytomski zespół grał coraz lepiej i osiągał dobre wyniki. Gdy po rundzie jesiennej z drużyny odeszło kilku ważnych zawodników (m.in. Jacek Broniewicz do Polonii Warszawa i Adrian Pajączkowski do Śląska Wrocław), wielu sądziło, że niemożliwym jest, aby nękany problemami finansowymi i organizacyjnymi klub mógł włączyć się do walki o awans do Orange Ekstraklasy, choć po rundzie jesiennej zajmował w tabeli II ligi miejsce czwarte. Stało się jednak inaczej i 3 czerwca, po zwycięskim meczu z Piastem Gliwice 3:2, Polonia Bytom wywalczyła po 21 latach historyczny awans do ekstraklasy. W ostatniej kolejce II ligi sezonu 2006/2007, 9 czerwca 2007 r. bytomski zespół pokonał na wyjeździe Miedź Legnica 4:0, przypieczętowując tym wysokim zwycięstwem awans do Orange Ekstraklasy.

Sukcesy [edytuj]
Mistrzostwo Polski (2): 1954, 1962;
Wicemistrzostwo Polski (4): 1952, 1958, 1959, 1961;
Brązowy medal Mistrzostw Polski (2): 1966, 1969;
Finał Pucharu Polski (3): 1964, 1973, 1977;
Puchar Karla Rappana (1): 1965;
Finał Pucharu Karla Rappana (1): 1964;
Puchar Ameryki (Interligi): 1965.

Znani zawodnicy [edytuj]
Henryk Kempny
Horst Mahseli
Edward Szymkowiak
Jan Liberda
Jan Banaś
Maciej Murawski
Henryk Apostel
Zygmunt Anczok
Jan Wiśniewski
Jacek Trzeciak
Kazimierz Trampisz

Znani trenerzy [edytuj]
Ryszard Koncewicz
Józef Słonecki
Hubert Skolik
Michał Matyas

Kadra w sezonie 2007/2008 [edytuj]
Bramkarze

30. Jakub Wierzchowski
12. Grzegorz Żmija
1. Marcin Suchański

Obrońcy

22. Jakub Dziółka
3. Grzegorz Jurczyk
14. Adrian Klepczyński
18. Ireneusz Marcinkowski
4. Piotr Plewnia
2. Arkadiusz Sojka
20. Tomasz Sosna
?? Radoslav Kral
?? Pavol Staňo

Pomocnicy

19. Karol Drej
17. Przemysław Grajek
24. Rafał Grzyb
16. Rafał Jabłoński
8. Jarosław Kupis
23. Wojciech Mróz
5. Tomasz Owczarek
21. Hubert Robaszek
6. Jacek Trzeciak
7. Janusz Wolański
9. Marcin Radzewicz

Napastnicy

11. Mariusz Mężyk
10. Grzegorz Podstawek
15. Artur Rozmus
25. Michał Zieliński